چارچوب دات‌ نت + مقاله

چارچوب دات‌نت یا همان (NET Framework.) یک فناوری نرم‌افزاری است که بر روی تمامی ویرایش‌های سیستم‌عامل ویندوز مایکروسافت قابل اجراست و در سیستم‌عامل‌های دیگر از جمله لینوکس و مکینتاش نیز وارد شده است. این چارچوب شامل مجموعه‌ای از زبانهای برنامه نویسی است که سی شارپ و ویژوال بیسیک مهمترین آنها می‌باشند. مجموعه‌ای از کتابخانه‌های بسیار غنی جهت کمک به سهولت توسعه نرم‌افزار در این چارچوب قرار گرفته‌اند که در قالب بخشهای عمده‌ای همچون فناورهای ASP.NET، ADO.NET و بسیاری فناوری‌های خاص دیگر ارائه می‌شوند که تعداد آنها در نسخه‌های اخیر همگام با محدود تر شدن اهداف مایکروسافت بیشتر شده است.

بخش کامپایلر این چارچوب یک مفسر همزمان (Just in Time Compiler) است. به این معنی که کد تمام زبانها به یک زبان میانی به نام اسمبلی ترجمه شده و توسط یک ماشین مجازی (Virtual Machine) بر اساس نیازها و مشخصات هر سیستم‌عامل و سخت‌افزار به اجرا در می‌آیند. کتابخانه‌های از پیش نوشته شده که در این چارچوب قرار دارند و در واقع پایه‌های اشیاء و کلاس‌های اصلی (Base Classes) این چارچوب را تشکیل می‌دهند بخش وسیعی از نیازهای برنامه‌نویسی را تحت پوشش قرار می‌دهند. از این جمله می‌توان به واسط‌های گرافیکی کاربر، دسترسی به پایگاه‌های داده، رمزنگاری، برنامه‌های تحت‌وب، الگوریتم‌های کار با اعداد و ارتباطات شبکه‌ای را نام برد.

در ژوئن سال ۲۰۰۰، شرکت مایکروسافت ایجاد چهارچوب نرم‌افزاری دات‌نت، به همراه یک زبان برنامه نویسی جدید به نام سی شارپ را اعلام کرد. چارچوب دات‌نت یک مجموعهٔ وسیع از امکانات برنامه‌نویسی است.

زبانهای سی‌شارپ (#C) و ویژوال بیسیک دات‌نت (وی‌بی دات‌نت) و ای‌اس‌پی دات‌نت (ASP.NET) همگی از چارچوب دات‌نت استفاده می‌کنند. برنامه‌های نوشته شده در این چهارچوب، ابتدا به زبان میانی مایکروسافت و متاداده (metadata) ترجمه شده و سپس توسط CLR اجرا می‌شوند. دات نت باعث شد که قدرت برنامه نویسی در زبانهای تحت این چارچوب یکسان شود و تفاوت فقط در نوع کد نویسی باقی بماند. چون ابزار و قدرت در دات نت از خواص دات نت است، نه زبان.

تغییر عمده‌ای که در برنامه نویسی با دات نت نسبت به گذشته قابل رویت است نحوه اتصال به پایگاه‌های داده است که علاوه بر روشهای قدیمی مانند DAO و ADO می‌توان از فناوری جدید ADO.NET استفاده کرد.